درخت
بادی آمد برگت ریخت.
سنگی آمد میوه ات ریخت.
پرنده ای آمد لانه کرد بر شاخه هایت
شاهینی آمد پرنده ات برد.
حاشا حاشا
که من به استواری تو شک کنم
لیک در عجبم از دسته ی تبری که تو را برید......
چو باید سرانجام در خاک رفتخوشا آنکه پاک آمدوپاک رفت.دمتون گرم
چو باید سرانجام در خاک رفت
خوشا آنکه پاک آمدوپاک رفت.
دمتون گرم