نروید بر زمین هرگز گیاهى که ننوشته ست بر برگش دوایى  بابونه، گیاهى است یکساله از تیره مرکب یان به ارتقاع 40 سانتى متر که پایا بوده و به طور خودرو در بسیارى از نواحى مى روید. ساقه آن داراى انشعابات فراوانى است که به گل آذین هاى کپه اى (کاپیتول ها) به قطر تا 2 سانتى متر منجر مى شود. کاپیتول، داراى دوگونه گل زبانه اى به رنگ سفید و لوله اى به رنگ زرد هست که به ترتیب در کنار و وسط نهنج قرار یافته اند. برگ هاى بابونه داراى بریدگى هاى زیاد و باریک اند. کاپیتول ها، بخش مورد استفاده آن است که در بهار و تابستان جمع آورى مى شوند. هر چند گیاه مزبور به طور خودرو مى روید، ولى به سبب استفاده بى حد از آن در جهان، در سطوح وسیعى کشت مى گردد. گیاه مورد بحث در نواحى گوناگون ایران از جمله لرستان، خوزستان، آذربایجان شرقى و غربى، اردبیل و استان تهران به حالت خودرو مى روید. بابونه، طلایه دار سبزى هاى صحرایى است، زیرا در اواخر اسفند و در آستانه بهار، پدید مى آید. بیشتر در زمین هاى خشن، شنى و نزدیک به کناره هاى زمین مى روید، این گیاه، سالان زى است و در زمره گیاهان کلاسیک در مجموعه گیاهان طبى به شمار مى آید و گلى است پایا که تا اواخر تابستان نیز یافت مى شود. بابونه، براى مصارف غذایى از اواخر اسفند تا ماه هاى فروردین و اردیبهشت که گیاه تر، تازه و تُرد است و ساقه هایش چوبى نشده (ساقه ها و برگ ها در این زمان نرم، لطیف و براق همانند گشنیزاند) استفاده مى شود. اما براى مصارف طبى، آن را ماههاى خرداد و تیر که نخستین مرحله گل دادن گیاه است (البته در اقلیم هاى مختلف به نسبت سرما و گرماى منطقه اى اندکى فرق مى کند) برداشت مى کنند اثرات شفابخش بابونه:این گیاه یکى از مؤثرترین داروها در ترکیبات گیاهان دارویى براى درمان حساسیت که تنگ نفسى ناشى از آن است و براى دل درد، نفخ شکم و دستگاه گوارشى، دردهاى عادت ماهانه، سردردهاى عصبى و میگرنى، کولیت ها، فشردگى عصبى و تب هاى متناوب، مفید است. طب سنتى را باور بر این است که بابونه داراى طبیعتى گرم و خشک است و داراى ماده ضد حساسیت طبیعى بوده، در نوسازى گلبول هاى سفید خون نقش دارد. این گیاه، مقوى، مدّر، مسکّن، معرّق و ضد عفونى کننده شناخته شده است. به علت ادرار آور بودن، بابونه در درمان هاى کلیوى مانند ورم کلیه، سنگ کلیه و سخت ادرارى کاربرد دارد. بابونه، دوست کبد است و از این رو، به علت صفراآورى اش براى سوء هاضمه و ترشى معده، چاى آن را توصیه مى کنند. در مصارف آرایشى از محلول هاى بابونه براى زیبایى و تقویت پوست و مو سود جسته مى شود و شایع است که بابونه، رنگ مو را روشن مى سازد. چاى بابونه، ضد نفخ، ضد تشنج، تب بر و عرق آور است. در شست و شوى چشم ها با چاى بابونه، خستگى و سرخى چشم ها مرتفع مى گردد. بابونه داروى خوبى براى عفونت ویژه زنان است. بابونه در رنگ مو، به عنوان نرم کننده کاربرد دارد. بابونه اثرات بسیار مطلوبى روى دستگاه گوارش دارد. نوشیدن چاى بابونه، موجب از میان رفتن گرفتگى ماهیچه هاى دستگاه گوارش، شده و در درمان دل درد، نفخ و ناراحتى هاى گوارشى عصبى و ناشى از فشار روانى (استرس) مفید است. دم کرده گل این گیاه حاوى ترکیباتى است که با منظم کردن حرکات دودى روده هم در درمان اسهال و هم یبوست اثربخش است و انواع سوءهاضمه را از بین مى برد. بابونه، مسکّنى فوق العاده براى سردرد، میگرن، دندان درد و دردهاى عصبى است، ماساژ با روغن این گیاه نیز مسکنى مؤثر براى دردهاى سیاتیک است. چاى بابونه، آرام بخش محسوب مى شود. براى رفع بى خوابى و داشتن یک خواب آرام و راحت، کافى است 10 دقیقه قبل از اینکه به رختخواب بروید، یک فنجان چاى بابونه بنوشید. بخور بابونه، یکى از ماسک هاى مورد علاقه بانوان است. بخور گل بابونه براى بهبود آکنه و جوش هاى صورت مفید است. این بخور علاوه بر تسکین التهاب و از بین بردن میکروب ها سبب تحریک گردش خون صورت مى شود و پوست را جوان و شاداب مى کند.از سوى دیگر منافذ پوست را باز کرده و روند دفع سموم و فلزات سنگینى را که طى روز در آن نفوذ کرده اند، تسریع مى کند. از سایر خواص قابل توجه گیاه بابونه، روشن نمودن مو بر اثر استفاده مداوم و طولانى مدت است. استفاده از عصاره بابونه در شامپو، خاصیت تقویت کنندگى ریشه مو را دارد و رفع کننده حساسیت هاى پوست سر است. طرز تهیه چاى بابونه:یک یا دو قاشق چایخورى پرِ گل بابونه (و یا مخلوطى از گل بابونه، بادرنجبوبه و نعناع) را با یک فنجان آب جوش به مدت ده دقیقه دم کرده و سپس از صافى رد کنید و صبح ها ناشتا یک فنجان از دم کرده را بدون شیرین کردن و به صورت گرم بنوشید. | 
